Wpływ relacji z ojcem na percepcję wizerunku ciała u kobiet w wieku późnej adolescencji

Relacje z ojcem są ważnym elementem kształtowania się psychiki córki i znajdują odzwierciedlenie w jej poznawczych wyobrażeniach oraz uczuciowym stosunku do siebie samej. Charakter emocjonalnych relacji i sposób traktowania córki posiada fundamentalne znaczenie dla jej światopoglądu i dążeń, a także ma nieocenione znaczenie dla postrzegania własnej wartości i kobiecości. Specyfika relacji między ojcem a córką wpływa bardzo silnie na jej stosunek do własnego ciała na poziomie poznawczym (oceny i opinie na temat ciała), emocjonalnym (uczucia i emocje) i behawioralnym (np. nawyki żywieniowe).

Wyznawane przez ojca stereotypowe przekonania na temat powinności kobiet mogą negatywnie wpłynąć na kształtowanie się tożsamości płciowej dorastającej córki. Kiedy ojciec nie docenia w dziewczynce kobiecości, to hamuje jej prawdziwy rozwój. Z dziewczynki, która nie doświadczyła przyjemności płynącej z podobania się ojcu, wyrasta istota okaleczona i odrzucająca własną cielesność. Kobieta, która nie akceptuje własnego ciała, nadmiernie koncentruje swoje wysiłki wokół zabiegów związanych z poprawieniem wizerunku lub przeciwnie całkowicie odrzuca starania o swój wygląd. Sposób, w jaki córka ocenia swoje relacje z pierwszym mężczyzną swojego życia, czyli ojcem, posiada istotny wpływ na percepcję własnego ciała.

Czytaj>>>

WPŁYW RELACJI Z OJCEM NA PERCEPCJĘ WIZERUNKU CIAŁA U KOBIET W WIEKU PÓŹNIEJ ADOLESCENCJI