Objawy POChP – jak nie pomylić ich z infekcją lub alergią?

0
13
Rate this post

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc, czyli POChP. to jedna z najpoważniejszych chorób układu oddechowego, która – zgodnie z prognozą Światowej Organizacji Zdrowia – jeszcze do końca tej dekady będzie trzecią najczęstszą przyczyną umieralności. Pomimo tak dużego zagrożenia z jej strony, wiele osób nie potrafi rozpoznać objawów POChP, nie zdając sobie również sprawy z tego, że znajduje się w grupie ryzyka choroby. Co powinno Cię zaniepokoić i skłonić do jak najszybszego skonsultowania się z lekarzem? Zapraszamy do lektury naszego artykułu.

Czym jest POChP?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc to choroba wywołana długotrwałą ekspozycją na szkodliwe czynniki środowiskowe: pyły, gazy i dym tytoniowy. Charakteryzuje się ograniczeniem przepływu powietrza w drogach oddechowych i pęcherzykach płucnych, skutkując nieodwracalnymi zmianami w miąższu płuc i w naczyniach płucnych.

POChP to choroba występująca globalnie. Liczbę chorych szacuje się na około 380 milionów, w tym około 2 milionów w Polsce. WHO prognozuje, że w perspektywie 10 lat liczba zgonów spowodowanych tą chorobą może wzrosnąć nawet o ponad 30%.

Kto choruje na POChP?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc to w głównej mierze choroba osób starszych oraz używających wyroby tytoniowe (nikotynizm i bierne palenie odpowiadają za 9 na 10 przypadków POChP).

Coraz ważniejszym czynnikiem ryzyka POChP jest natomiast zanieczyszczenie powietrza. Pyły zawieszone i tlenki azotu zawarte w smogu bezpośrednio oddziałują na układ oddechowy, mogąc prowadzić do szeregu poważnych chorób, w tym nowotworów, astmy czy właśnie Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc.

Czynniki chorobotwórcze występują również w zanieczyszczonym środowisku pracy – mamy tutaj na myśli przede wszystkim pył oraz aerozole chemiczne, na których wdychanie narażone są osoby pracujące w zawodzie m.in. górnika, hutnika, metalurga, rolnika, pracownika budowlanego, operatora maszyn, sprzątaczki, fryzjera czy kosmetyczki.

Objawy POChP – nie lekceważ ich

Objawy POChP nie zawsze są specyficzne. Choroba może się przez długi czas rozwijać zupełnie bezobjawowo lub dając tylko skąpe symptomy, które przypominają te towarzyszące np. alergii wziewnej czy infekcji dróg oddechowych.

Ważne jest zatem, aby każda osoba znajdująca się w grupie ryzyka Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc i mająca powyżej 40 lat, nie przechodziła obojętnie nad nawet mało nasilonymi, ale nietypowymi objawami, szczególnie:

  • Przewlekłym kaszlem– jednym z charakterystycznych objawów POChP jest kaszel, który może pojawiać się rano i wieczorem oraz utrzymywać w ciągu dnia, natomiast nie ma charakteru napadowego, co odróżnia go od kaszlu astmatycznego. Może nasilać się pod wpływem czynników drażniących, takich jak dym tytoniowy, kurz, zanieczyszczenie powietrza etc.
  • Narastającą dusznością– duszność to wyjątkowo niepokojący objaw, który powinien skłonić do pilnego skonsultowania się z lekarzem. W przebiegu POChP można zauważyć u siebie duszność towarzyszącą wysiłkowi fizycznemu, jak i pojawiającą się w fazie spoczynkowej.
  • Odkrztuszaniem plwociny– czyli gęstej wydzieliny z płuc, czasem o ropnym charakterze.
  • Obniżoną tolerancją wysiłku– czyli męczliwością, wolną regeneracją, ogólnym pogorszeniem kondycji, a także trudnościami z wykonywaniem prostych czynności, jak sprzątanie, umycie się, zaścielenie łóżka etc.

Co ważne, objawy te nie muszą występować jednocześnie i mogą mieć różny stopień nasilenia, co decyduje o ciężkości przebiegu choroby.

Co robić, gdy masz objawy POChP?

Przede wszystkim zachowaj spokój i nie wertuj Internetu w poszukiwaniu potwierdzenia lub wykluczenia swojej „diagnozy”. Udaj się do lekarza pierwszego kontaktu, który oceni, czy rzeczywiście zgłoszone przez Ciebie objawy mogą sugerować podejrzenie POChP. Jeśli tak, otrzymasz skierowanie do poradni pulmonologicznej, w której będzie prowadzona dalsza diagnostyka.

POChP można rozpoznać m.in. w oparciu o wyniki badania spirometrycznego, które ocenia dwa kluczowe wskaźniki: FVC, czylinatężonej pojemności życiowej płuc (określa pojemność płuc, która u chorych na POChP może być w normie) oraz FEV1 (określa objętość powietrza wydmuchanego przez pacjenta w pierwszej sekundzie nasilonego wydechu – jest to najważniejszy wskaźnik brany pod uwagę przy ocenie funkcji płuc).

Czy POChP można wyleczć?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płucpowoduje nieodwracalne zmiany w drogach oddechowych i płucach, dlatego nie można jej wyleczyć. Choroba poddaje się jednak zarówno leczeniu, jak i profilaktyce – głównym celem jest złagodzenie nasilenia objawów POChP.

Odpowiednio dobrana i możliwie jak najszybciej wdrożona terapia daje choremu realną szansę na zachowanie względnie dobrego komfortu życia oraz uniknięcie inwalidztwa.