5/5 - (1 vote)

1. Wstęp

Transwestytyzm o typie podwójnej roli (ang. dual-role transvestism) to odmiana transwestytyzmu, w której osoba przejawia pragnienie okresowego przybierania ubioru oraz pełnienia roli społecznej płci przeciwnej, ale nie identyfikuje się z tą płcią na stałe. W niniejszym artykule omówimy definicję i klasyfikację tego zjawiska, różnice między transwestytyzmem a innymi zaburzeniami tożsamości płci, czynniki etiologiczne, diagnozę, kryteria diagnostyczne oraz interwencje terapeutyczne.

2. Definicja i klasyfikacja

2.1 Definicja

Transwestytyzm o typie podwójnej roli odnosi się do zachowań i uczuć związanych z przejściowym przybieraniem roli płci przeciwnej, bez trwałego dążenia do zmiany płci biologicznej. Jest to zjawisko występujące głównie u mężczyzn, którzy okresowo ubierają się i zachowują jak kobiety, ale nie pragną trwałej zmiany płci ani hormonoterapii.

2.2 Klasyfikacja

Transwestytyzm o typie podwójnej roli można sklasyfikować jako zaburzenie tożsamości płci, które jest jednym z zaburzeń seksualnych i parafili. Podobnie jak inne zaburzenia seksualne, może być klasyfikowany według klasyfikacji ICD (Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób) i DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders).

3. Różnice między transwestytyzmem a innymi zaburzeniami tożsamości płci

Transwestytyzm o typie podwójnej roli różni się od innych zaburzeń tożsamości płci, takich jak dysforia płciowa czy transseksualizm. W dysforii płciowej osoba odczuwa silne, trwałe i uporczywe uczucie niezgodności między doświadczaną tożsamością płciową a przypisaną płcią biologiczną. W przypadku transseksualizmu osoba pragnie zmiany płci na stałe, często poprzez operację zmiany płci i/lub terapię hormonalną.

Transwestytyzm o typie podwójnej roli różni się od tych dwóch zaburzeń, gdyż osoby z tym zaburzeniem nie pragną trwałej zmiany płci, a jedynie okresowego przybierania roli płci przeciwnej. Również nie odczuwają silnej dysforii związanej z przypisaną im płcią biologiczną.

 

4. Czynniki etiologiczne

Czynniki etiologiczne transwestytyzmu o typie podwójnej roli nie są w pełni zrozumiałe. Podejrzewa się, że na występowanie tego zaburzenia wpływają różne czynniki, takie jak genetyczne, biologiczne, psychologiczne i środowiskowe.

4.1 Czynniki genetyczne

Nie ma jednoznacznych dowodów na to, że transwestytyzm o typie podwójnej roli ma podłoże genetyczne. Niektóre badania sugerują jednak, że może istnieć pewien związek między zaburzeniami tożsamości płci a genami, chociaż wyniki tych badań są niespójne i wymagają dalszych badań.

4.2 Czynniki biologiczne

Nie ma również jednoznacznych dowodów na to, że transwestytyzm o typie podwójnej roli jest wynikiem zaburzeń hormonalnych czy neurologicznych. Niektóre badania sugerują jednak, że różnice w strukturze mózgu mogą wpływać na występowanie zaburzeń tożsamości płci.

4.3 Czynniki psychologiczne i środowiskowe

Różnorodne czynniki psychologiczne i środowiskowe mogą wpływać na rozwój transwestytyzmu o typie podwójnej roli. Wśród nich można wymienić doświadczenia z dzieciństwa, takie jak identyfikacja z płcią przeciwną, wzorce wychowania, odrzucenie przez rówieśników, traumę czy nadużycia. Ponadto na występowanie tego zaburzenia może wpływać społeczne i kulturowe otoczenie jednostki.

5. Diagnoza i kryteria diagnostyczne

Diagnoza transwestytyzmu o typie podwójnej roli opiera się na wywiadzie psychologicznym oraz obserwacji zachowań. Kryteria diagnostyczne wg Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-10) obejmują następujące elementy:

  1. Pragnienie okresowego przybierania ubioru oraz pełnienia roli społecznej płci przeciwnej.
  2. Brak trwałego pragnienia zmiany płci biologicznej.
  3. Brak uczucia silnej dysforii związanej z przypisaną płcią biologiczną.
  4. Zaburzenie nie jest wyłącznie wynikiem innych zaburzeń psychicznych, takich jak schizofrenia.

Warto zaznaczyć, że te kryteria diagnostyczne odnoszą się do klasycznej wersji ICD-10, a nowsza wersja ICD-11 eliminuje termin „transwestytyzm o typie podwójnej roli” na rzecz szerszego pojęcia „różnorodności tożsamości płciowej i wyrażania płci”.

6. Interwencje terapeutyczne

Leczenie transwestytyzmu o typie podwójnej roli opiera się głównie na psychoterapii. Celem terapii jest pomoc osobom z tym zaburzeniem w radzeniu sobie z uczuciami i zachowaniami związanymi z przybieraniem roli płci przeciwnej oraz wzmocnienie poczucia własnej wartości i akceptacji siebie.

Psychoterapia może przyjmować różne formy, takie jak terapia indywidualna, grupowa, rodzinnie czy małżeńska. W zależności od potrzeb pacjenta można zastosować różne metody psychoterapeutyczne, takie jak psychoterapia psychodynamiczna, terapia poznawczo-behawioralna, terapia skoncentrowana na emocjach czy terapia systemowa.

W niektórych przypadkach, jeśli występują objawy depresji, lęku czy innych zaburzeń psychicznych, może być wskazane wspomaganie farmakologiczne.

Ważne jest, aby terapeuci i lekarze prowadzący leczenie byli wrażliwi na potrzeby osób z transwestytyzmem o typie podwójnej roli i szanowali ich doświadczenia oraz tożsamość płciową.

7. Wnioski

Transwestytyzm o typie podwójnej roli to złożone zjawisko, które różni się od innych zaburzeń tożsamości płci. Pomoc dla osób z tym zaburzeniem powinna być dostosowana do ich indywidualnych potrzeb i skupiać się na akceptacji oraz radzeniu sobie z uczuciami i zachowaniami związanymi z przejściowym przybieraniem roli płci przeciwnej.

Diagnoza i leczenie tego zaburzenia wymagają świadomości ze strony specjalistów, a także większego zrozumienia dla osób z transwestytyzmem o typie podwójnej roli ze strony społeczeństwa. Współpraca pomiędzy pacjentem a terapeutą oraz dążenie do lepszego zrozumienia tego zjawiska są kluczowe dla osiągnięcia korzystnych rezultatów terapeutycznych.

Edukacja społeczna na temat różnorodności tożsamości płciowej i wyrażania płci jest istotna, aby promować akceptację i zrozumienie dla osób z transwestytyzmem o typie podwójnej roli, jak również dla innych osób z zaburzeniami tożsamości płci. Współpraca między specjalistami, organizacjami pozarządowymi, a także z mediami może przyczynić się do zmniejszenia stygmatyzacji i dyskryminacji związanych z tym zaburzeniem.

W miarę jak społeczeństwo staje się bardziej świadome różnorodności płciowej, istnieje szansa na lepsze zrozumienie i wsparcie dla osób z transwestytyzmem o typie podwójnej roli. Należy dążyć do tego, aby każda osoba mogła żyć w zgodzie ze swoją tożsamością płciową i być akceptowana przez otoczenie.