Zaburzenia seksualne, choć często są tematem tabu, są ważnym aspektem zdrowia psychicznego i fizycznego. Klasyfikacja Międzynarodowa Chorób i Powiązanych Problemów Zdrowotnych (ICD-11), opublikowana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), stanowi cenne narzędzie do diagnozowania i leczenia tych zaburzeń.
Definicja i Klasyfikacja
Zgodnie z ICD-11, zaburzenia seksualne są definiowane jako „trwałe lub nawracające trudności z realizacją pełnej reakcji seksualnej, satysfakcji seksualnej lub doznań seksualnych”.
Zaburzenia Odczuwania Płci
Zaburzenia odczuwania płci odnoszą się do niezgodności między tożsamością płciową a biologiczną płcią. Osoba może odczuwać silne i utrzymujące się poczucie niezgodności z przypisaną im płcią, co często prowadzi do dysforii.
Zaburzenia Preferencji Seksualnych
Preferencje seksualne odnoszą się do wyboru przedmiotu seksualnego lub obiektu pociągu seksualnego. Zaburzenia preferencji seksualnych, określane też jako parafilie, to zaburzenia, w których preferencje seksualne osoby odstają od tych, które są uważane za typowe.
Zaburzenia Funkcji Seksualnych
Zaburzenia funkcji seksualnych to zaburzenia, które mają wpływ na zdolność jednostki do uczestniczenia w działaniach seksualnych i odczuwania satysfakcji z nich. Mogą one obejmować problemy z erekcją u mężczyzn, zaburzenia pożądania seksualnego, zaburzenia orgazmu i ból podczas stosunku.
Rozpoznawanie i Diagnoza
Diagnozowanie zaburzeń seksualnych w kontekście ICD-11 wymaga pełnej oceny medycznej i psychologicznej. Ważne jest, aby profesjonalista ds. zdrowia skupił się nie tylko na symptomach, ale także na wpływie tych symptomów na codzienne funkcjonowanie i jakość życia osoby.
Leczenie i Wsparcie
Interwencje Psychologiczne
Interwencje psychologiczne, takie jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT), mogą pomóc osobom cierpiącym na zaburzenia seksualne. Te interwencje skupiają się na zmianie negatywnych myśli i zachowań związanych z seksualnością.
Leczenie Farmakologiczne
W niektórych przypadkach leczenie farmakologiczne, takie jak leki na receptę, może być skuteczne w leczeniu niektórych zaburzeń seksualnych. Na przykład, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) mogą pomóc w leczeniu zaburzeń pożądania seksualnego.
Wsparcie Społeczne
Wsparcie społeczne od przyjaciół, rodziny i grup wsparcia jest kluczowe dla osób z zaburzeniami seksualnymi. Pomoc społeczna może pomóc osobom zrozumieć swoje doświadczenia, radzić sobie z negatywnymi emocjami i odczuwać mniej samotności.
Zaburzenia seksualne są złożonymi problemami, które mogą wpływać na każdy aspekt życia osoby. Choć są to poważne zaburzenia, ważne jest, aby pamiętać, że są one traktowane i że pomoc jest dostępna. Wiedza i zrozumienie zaburzeń seksualnych w kontekście ICD-11 mogą przyczynić się do poprawy diagnozowania, leczenia i wsparcia dla osób cierpiących na te zaburzenia.
Szczegółowe Przykłady Zaburzeń Seksualnych według ICD-11
Erekcyjne zaburzenia
Zgodnie z ICD-11, zaburzenia erekcji, czasem nazywane impotencją, są definiowane jako „niewydolność osiągnięcia lub utrzymania erekcji odpowiedniej do satysfakcjonującego stosunku seksualnego”. Najczęściej są one związane z lękiem, stresem, niektórymi chorobami, takimi jak cukrzyca i choroby serca, oraz niektórymi lekami.
Zaburzenia pożądania seksualnego
Zaburzenia pożądania seksualnego odnoszą się do braku zainteresowania lub braku pożądania seksualnego. Mogą one dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet, choć mogą manifestować się na różne sposoby. Mogą być one powiązane z różnymi czynnikami, takimi jak stres, choroby, zmiany hormonalne, problemy w relacji lub problemy z obrazem własnego ciała.
Zaburzenia orgazmu
Zaburzenia orgazmu to trudności z osiągnięciem orgazmu pomimo odpowiedniej stymulacji seksualnej. Mogą dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet. U mężczyzn może to obejmować przedwczesny wytrysk lub opóźniony wytrysk, podczas gdy u kobiet może obejmować anorgazmię (niemożność osiągnięcia orgazmu).
Zaburzenia bólowe związane z seksem
Zaburzenia bólowe związane z seksem to dolegliwości bólowe, które występują podczas lub po aktywności seksualnej. Mogą obejmować dyspareunię (ból podczas stosunku) i vestibulodynię (ból w wejściu do pochwy). Te zaburzenia mogą wpływać na zdolność kobiety do angażowania się w aktywność seksualną i mogą prowadzić do unikania seksu.
Zaburzenia seksualne są powszechne i mogą wpływać na każdego, niezależnie od wieku, płci, orientacji seksualnej, poziomu zdrowia lub pozycji społecznej. Wielu ludzi nie szuka pomocy z powodu wstydu, lęku lub braku świadomości, że ich problemy seksualne są medycznymi stanami, które można leczyć.
W przypadku jakichkolwiek problemów seksualnych ważne jest skonsultowanie się z lekarzem lub specjalistą ds. zdrowia seksualnego. Istnieją skuteczne metody leczenia, zarówno farmakologiczne, jak i psychologiczne, które mogą pomóc w radzeniu sobie z tymi problemami.
Celem tego artykułu jest zwiększenie świadomości na temat zaburzeń seksualnych i przyczynić się do eliminacji stygmatu i niewiedzy związanych z tymi stanami. Pamiętaj, że nie jesteś sam/a i że pomoc jest dostępna.
Źródła
ICD-11 for Mortality and Morbidity Statistics (2018): World Health Organization. https://icd.who.int/browse11/l-m/en
Znaczenie ICD-11 w Kontekście Zaburzeń Seksualnych
ICD-11, jako najnowsza edycja Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób, wprowadza znaczne zmiany w kategoriach zaburzeń seksualnych. Celem tych zmian jest zapewnienie dokładniejszego i bardziej empatycznego podejścia do tych kwestii, odzwierciedlając postęp w naukowym zrozumieniu tych zaburzeń.
Nowości i Zmiany
Najważniejsze zmiany wprowadzone przez ICD-11 dotyczą:
Zaburzenia odczuwania płci: ICD-11 przesunęła kategorię związaną z niezgodnością płci z sekcji „Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania” do nowej sekcji „Zaburzenia zdrowia seksualnego”. Ten ruch ma na celu zmniejszenie stygmatyzacji osób transpłciowych i zwiększenie dostępu do odpowiednich usług zdrowotnych.
Zaburzenia preferencji seksualnych: Parafilie (takie jak fetyszyzm, ekshibicjonizm i woyeryzm) nie są już klasyfikowane jako zaburzenia, chyba że powodują „znaczący stres psychiczny” lub „szkody dla innych”. To stanowi znaczny postęp w humanizacji i destygmatyzacji odmienności seksualnej.
Zaburzenia funkcji seksualnych: Zaburzenia te są teraz bardziej szczegółowo opisane i lepiej zdefiniowane, co ma na celu ułatwienie dokładniejszego diagnozowania i leczenia.
Wyzwania i Kontrowersje
Pomimo postępu, jakiego dokonano w ICD-11, istnieją pewne wyzwania i kontrowersje.
Stygmatyzacja i Tabu
Mimo iż poprawiono klasyfikację zaburzeń seksualnych, wiele z nich nadal jest silnie stygmatyzowanych i otoczonych tabu. Wiele osób z zaburzeniami seksualnymi wciąż napotyka na trudności w dostępie do opieki zdrowotnej z powodu wstydu, dyskryminacji i braku zrozumienia ze strony społeczności medycznej.
Debata na temat Patologizacji
Ciągła debata dotyczy patologizacji seksualności, zwłaszcza w przypadku zaburzeń odczuwania płci i zaburzeń preferencji seksualnych. Część osób i organizacji wzywa do całkowitego usunięcia tych kategorii z ICD, argumentując, że odmienność seksualna i tożsamość płciowa nie są chorobami, które wymagają leczenia.
Wprowadzenie ICD-11 to ważny krok do ulepszenia i zaktualizowania naszego zrozumienia zaburzeń seksualnych. Poprzez kontynuowanie badań, edukacji i dialogu na temat tych kwestii, możemy dążyć do bardziej inkluzjiwnej i empatycznej opieki zdrowotnej dla wszystkich.
