BDSM to akronim, który obejmuje wiele praktyk seksualnych, obejmujących między innymi dominację, uległość, sadyzm i masochizm. Praktyki te są zazwyczaj oparte na wyrażaniu władzy, kontroli oraz na wzajemnym zaufaniu między partnerami. Chociaż BDSM może być postrzegane jako nietypowa forma seksualności, czy można je zaklasyfikować jako zaburzenia seksualne? W niniejszym artykule zostanie omówione podejście do tematu BDSM oraz zaburzeń seksualnych, jak również ich ewentualne powiązania.
Definicje
BDSM
BDSM jest to skrótowiec, który obejmuje cztery główne praktyki:
- Bondage: Wiązanie lub unieruchamianie partnera za pomocą różnych przedmiotów, np. lin, kajdanek czy szarf.
- Dominacja i Submisja: Relacja oparta na kontroli i uległości, w której jeden partner (dominujący) kontroluje drugiego (uległego).
- Sadyzm: Czerpanie przyjemności z zadawania bólu lub upokorzenia partnera.
- Masochizm: Czerpanie przyjemności z odbierania bólu lub upokorzenia od partnera.
Zaburzenia seksualne
Zaburzenia seksualne to zaburzenia, które prowadzą do znaczącego dyskomfortu lub trudności w funkcjonowaniu seksualnym. Zaburzenia te mogą obejmować między innymi:
- Zaburzenia pożądania seksualnego
- Zaburzenia podniecenia
- Zaburzenia orgazmu
- Zaburzenia bólowe związane z seksem
- Parafilie
Praktyki BDSM
Dominacja i uległość <a name=”dominacja-i-uległość”></a>
Dominacja i uległość są często kluczowymi elementami w relacjach BDSM. W takiej relacji jeden partner (dominant) sprawuje kontrolę nad drugim (submissive), zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie. Kontrola ta może przyjmować różne formy, takie jak kontrola nad zachowaniem, wyglądem, a nawet życiem seksualnym drugiej osoby.
Sadyzm i masochizm
Sadyzm i masochizm odnoszą się do czerpania przyjemności z zadawania (sadyzm) lub odbierania (masochizm) bólu lub upokorzenia. Ból może być fizyczny lub psychiczny, a praktyki sado-maso mogą obejmować elementy takie jak klapsy, przekłucia, woskowanie czy krępowanie.
Inne praktyki
Poza dominacją, uległością, sadyzmem i masochizmem, BDSM może obejmować wiele innych praktyk, takich jak fetyszyzm (np. uwielbienie stóp), pet play (zachowywanie się jak zwierzę), czy role play (odgrywanie ról). Wszystkie te praktyki mają na celu wyrażanie władzy, kontroli oraz budowanie wzajemnego zaufania między partnerami.
Czy BDSM to zaburzenie seksualne?
Kryteria zaburzeń seksualnych
Według Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-11) oraz Diagnostycznego i Statystycznego Podręcznika Zaburzeń Psychicznych (DSM-5), zaburzenia seksualne są zdefiniowane jako trudności w funkcjonowaniu seksualnym, które prowadzą do znaczącego dyskomfortu lub upośledzenia w życiu codziennym. Aby być zaklasyfikowanym jako zaburzenie seksualne, muszą być spełnione następujące kryteria:
- Znaczące zaburzenie w funkcjonowaniu seksualnym.
- Znaczny dyskomfort lub upośledzenie w życiu codziennym.
- Trwałość objawów (co najmniej 6 miesięcy).
- Objawy nie są wynikiem innego zaburzenia, choroby lub substancji.
BDSM w świetle kryteriów zaburzeń seksualnych
Biorąc pod uwagę powyższe kryteria, BDSM nie kwalifikuje się jako zaburzenie seksualne, o ile jest praktykowane przez osoby dorosłe, świadome i zgadzające się na taką formę aktywności, a także nie prowadzi do znaczącego dyskomfortu czy upośledzenia w życiu codziennym. Warto zauważyć, że DSM-5 przestało klasyfikować BDSM jako parafilię (niekonwencjonalne zainteresowania seksualne) pod warunkiem, że nie ma w tym przypadku szkody czy wykorzystywania.
Zdrowie psychiczne i BDSM
Chociaż BDSM nie jest uznawane za zaburzenie seksualne, istnieją pewne aspekty zdrowia psychicznego, które mogą być związane z praktykowaniem tych działań. Na przykład, osoby, które wybierają się na ścieżkę BDSM, mogą odczuwać poczucie winy, wstydu lub nieakceptacji ze względu na społeczne normy i oczekiwania. Dlatego istotne jest, aby osoby te miały dostęp do wsparcia i edukacji, które pozwolą im zrozumieć i akceptować swoje preferencje seksualne.
Ponadto, dla niektórych osób uczestniczenie w praktykach BDSM może być formą radzenia sobie ze stresem, traumą czy innymi problemami emocjonalnymi. W takim przypadku istotne jest, aby osoba ta miała również dostęp do odpowiednich form wsparcia psychologicznego czy terapeutycznego.
Zakończenie
Podsumowując, BDSM nie jest uznawane za zaburzenie seksualne, pod warunkiem że jest praktykowane przez osoby dorosłe, świadome i wyrażające zgodę na takie działania, a także nie prowadzi do znaczącego dyskomfortu czy upośledzenia w życiu codziennym. W rzeczywistości, praktyki BDSM mogą być postrzegane jako część zróżnicowanego spektrum seksualności ludzkiej.
Jednakże osoby, które uczestniczą w praktykach BDSM, mogą napotkać wyzwania związane z ich zdrowiem psychicznym. Dlatego istotne jest, aby mieli oni dostęp do wsparcia i edukacji, które pozwolą im zrozumieć i akceptować swoje preferencje seksualne oraz poradzić sobie z ewentualnymi problemami emocjonalnymi.
